Beni Affetme

İnsan yaşamında uzun zaman dilimleri arasında zaman zaman kopukluklara da rastlanabilir. Yaşanılanlar ve yapılanlar unutulabilir. Yeni yeni gereksinimler, yeni yeni yaşam biçimleri ön plana çıkabilir. Önceki yaşanılanlarsa önemini yitirebilir, ya da unutulabilir. Ancak bu hassasiyet bireyden bireye de değişebilir. Kimileri kendilerine yapılan iyilikleri unutmazken, kimileri de bunu kendi hakları olarak kabul eder ve alışkanlığa dönüştürebilirler. Bu duruma kendilerini inandırır ve her zamanda hak etsin ya da etmesin bir beklentinin içinde olabilirler. Beklentileri gerçekleşmezse de önceki yapılan iyilikleri unutup, saldırganlaşabilirler. Gerçek dostluk ise iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde de eksilmeyendir.

BENİ AFFETME

Bir gün unutursam yaptıklarını,
Tek isteğim sakın beni affetme.
Ocağına gelip özür dilersem,
Tek isteğim sakın beni affetme.

Terk etmişim yaylasını köyünü,
Unutsaydım havasını suyunu,
Yüzüne gülerek kazsam kuyunu,
Tek isteğim sakın beni affetme.

Şu yalan dünyada huzur ararsın,
Vicdanını dinler hesap sorarsın,
Bilirim bağışlar, hem hoş görürsün,
Tek isteğim sakın beni affetme.

Eşime dostuma haber salmazsam,
Kadir kıymet bilmez gönül almazsam,
Dar gününde ben yanında olmazsam,
Tek isteğim sakın beni affetme.

Yekta Hoca, sarpa sara yollarım,
Göz göz ola yara bere kollarım,
Eğer sana zarar vere dillerim,
Tek isteğim sakın beni affetme.

Yekta Aydın Kilyos- İstinye. 08.05.2016. Pazar saat 08.00